2 Ağustos 2014 Cumartesi

DOYUR BENİ HAYATA




DOYUR BENI HAYATA..
Ne büyük yanılgıdır sevgi gösterileri..
Ne büyük palavradır sana ömrümü verdim ...
Aynı mekanda saatler geçirir insanlar birbirine paralel yaşamlarıyla , birlikte değil... sonra doyumsuz çocuk, doyumsuz sevgili,doyumsuz eş,doyumsuz ebeveynler yaratır böyle zamanlar ve herkes sürekli bir değersizlik duygusu içerisinde bulur kendini...
Hemen bir günah keçisi arar herkes oysa tek günah vardır; boşa geçip nitelikli kullanılamayan zaman... Gün gelir anı defterlerinizi yaşanamamış bir ömür gidenlerin ardında bıraktığı keşkeler doldurur.
Sevgiye doyurmak bir bebeği,bir insanı,bir dostu aynı mekanı değil aynı 'an'ı paylaşmaktır oysa...nekadar saat çocugunuzlasınızonemli değil,15 dakikasını onunla bahçede keşif yapmaya ayırıyor musun günun? Ya da gözbebeklerinden ayırmadan gözlerini dinleyebiliyor musun sevdiklerini budur verdiğin sevgi .. onli olan budur yaşamda...
Yaşamak dediğin aşktır,sanattır... birlikte yapılan yemektir... gün batımında babanla kadeh tokuşturmaktır... güneşin doğuşunu izlemektir sevgilinle kumsalda... çocugunla caddenin ortasında dans edip şarkı söyleyebilmektir... köpeğinle balık avına çıkmaktır...
Birlikte yaşanmışlıktır hayat... seninle herkes ağlar,birlikte gülebilmektir hayat..
E.Dereobalı

Posted via Blogaway

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder